قیر بشکه ای ساختمانی در چهار نوع نفوذ، اکسید شده، سخت و کتبک تولید می شوند و با ترکیبات نفوذ، ویسکوزیته و نقطه نرم شدن از یکدیگر جدا می شوند.
از دما و ذخیره سازی قیر استفاده کنید.
قیر را می توان دوباره گرم کرد و در مخازن تولید شده مخصوص نگهداری کرد تا بتوان آن را در دمای بالا بدون از دست دادن خواص خود نگهداری کرد.
برای به حداقل رساندن سخت شدن مواد در حین نگهداری آن، رعایت برخی قوانین ضروری است.
دستگاه های حساس به دما باید در مخازن ذخیره سازی در برابر خطر گرم شدن بیش از حد نصب شوند.
قیر ذخیره شده در مخازن بزرگ ذخیره شده در کارخانه ها به گردش در می آید تا خط لوله ای که قیر را به نقطه فرآوری می برد گرم کند.
نگهداری باید همیشه در دمای مطلوب انجام شود. برای اختلاط و انتقال قیر به صورت مایع باید در دمای 10 تا 50 درجه سانتی گراد باشد.
دمای 230 درجه سانتیگراد هرگز نباید بیشتر شود تا از خودسوزی مواد جلوگیری شود.
باید دقت شود که فرآیند گرمایش در انبار طولانی و در فواصل زمانی باشد.
بنابراین از گرمای بیش از حد موضعی محصول در اطراف لوله های گرمایش جلوگیری می شود.
آسفالت های نفتی مایع RC از اختلاط سیمان آسفالت با یک حلال آسان فرار مانند بنزین و نفتا به دست می آیند.
آسفالت نفت مایع MC که با سرعت متوسط پخت می شود، از مخلوط کردن با یک حلال نسبتاً فرار مانند نفت سفید به دست می آید.
وقتی با روغن‌های سنگین رقیق می‌شوند، آسفالت‌های آهسته کیورینگ SC Liquid Petroleum تشکیل می‌شوند.
با توجه به اندازه گیری های ویسکوزیته سینماتیکی، آسفالت های نفتی مایع به انواع مختلفی در بین خود تقسیم می شوند.
به عنوان یک ماده پخت در مواد آسفالت و لایه های فونداسیون سیمانی استفاده می شود.
امولسیون های آسفالتی
امولسیون پراکندگی یکنواخت دو مایع نامحلول در یکی از دیگری به صورت ذرات کروی کوچک است.
امولسیون های آسفالتی از پراکندگی گلبول های سیمان آسفالت در آب تشکیل می شوند.
این فرآیند به صورت مکانیکی انجام می شود.
با این حال، افزودنی هایی به نام امولسیفایر برای جلوگیری از چسبیدن گلبول های آسفالت به یکدیگر و خروج آب از آن استفاده می شود.
