لیمو درخت کوچک یا بوته پهن از خانواده rue و میوه خوراکی آن. آب لیمو ترش تازه یک عنصر مشخص در بسیاری از شیرینی ها و دسرها مانند تارت ها و پای مرنگ لیمو سنتی آمریکایی است.
طعم قابض متمایز میوه، چه تازه و چه کنسرو شده، همچنین برای تقویت بسیاری از غذاهای طیور، ماهی و سبزیجات در سراسر جهان استفاده می شود.
لیموناد که با لیمو، شکر و آب تهیه می شود، یک نوشیدنی محبوب در هوای گرم است و خود آب آن معمولاً به چای اضافه می شود. اسید سیتریک ممکن است 5 درصد یا بیشتر از وزن آب لیمو باشد.
لیمو بین سالهای 1000 تا 1200 میلادی به اسپانیا و شمال آفریقا وارد شد. بیشتر توسط صلیبیون در سراسر اروپا توزیع شد که آن را در فلسطین در حال رشد یافتند.
در سال 1494 این میوه در آزور کشت شد و عمدتاً به انگلستان فرستاده شد. لیمو توسط گیاه شناس سوئدی قرن هجدهم، یک گونه از مرکبات تصور می شد.
گیاه لیمو یک بوته یا درخت کوچک همیشه سبز را تشکیل می دهد که اگر هرس نشود، 3 تا 6 متر (10 تا 20 فوت) ارتفاع دارد. برگ‌های بیضی شکل جوان آن رنگ کاملاً قرمزی دارند. بعدا سبز می شوند در برخی از انواع، شاخه های جوان لیمو زاویه دار هستند.
برخی از آنها دارای خارهای تیز در بغل برگها هستند. گلها بوی شیرینی دارند و به صورت منفرد یا به صورت خوشه های کوچک در بغل برگها قرار دارند.
در جوانه قرمز مایل به قرمز، گلبرگها معمولاً در بالا سفید و در زیر ارغوانی مایل به قرمز هستند. میوه بیضی شکل با نوک پستان پهن، کم ارتفاع و 8 تا 10 بخش است.
پوست بیرونی، یا پوست، زرد در هنگام رسیدن و در برخی از انواع نسبتاً ضخیم، به طور برجسته با غدد روغنی پر شده است. قسمت داخلی اسفنجی سفید پوست به نام مزوکارپ یا آلبیدو تقریباً بی مزه است و منبع اصلی درجات تجاری پکتین است.
